สหราชอาณาจักร สหรัฐ ฝรั่งเศสเสรี แคนาดา อิตาลี (ตั้งแต่ตุลาคม 1943)
โปแลนด์ นิวซีแลนด์ แอฟริกาใต้ บราซิล กรีซ เบลเยียม ออสเตรเลีย สโลวาเกีย ไรช์เยอรมัน ราชอาณาจักรอิตาลี (จนถึง 8 กันยายน 1943)
สาธารณรัฐสังคมอิตาลี (ตั้งแต่วันที่ 18 กันยายน 1943)22,000 casualties
[6]Italian mainland:[lower-alpha 1][lower-alpha 2][lower-alpha 3] 119,200
89,440
57,000
KIA &
WIA ~30,000
25,890
~20,000
~11,000
8,668
4,729
~3,860
2,300
452
Total: 327,000–335,495 Casualties
Vehicles:8,011 aircraft destroyed
[lower-alpha 3] 3,377 armored vehicles destroyed
[12] ~150,000
[13] 30,000
[14]Italian mainland:[lower-alpha 4][lower-alpha 5][lower-alpha 6] 336,650–580,630
35,000 killed
Surrender of Caserta:1,000,000 captured
[19][2]Total:1,500,000–1,750,000+ Casualties
Aircraft:4,500+ aircraft lost
[20]การทัพอิตาลีในสงครามโลกครั้งที่สอง ประกอบไปด้วยปฏิบัติการของ
ฝ่ายสัมพันธมิตรทั้งในและรอบๆของ
ประเทศอิตาลี ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1943 จนถึงสงครามในยุโรปได้ยุติลง การร่วมมือของกองบัญชาการกองกำลังฝ่ายสัมพันธมิตร (AFHQ) เป็นปฏิบัติการหน้าที่ความรับผิดชอบสำหรับกองทัพบกฝ่ายสัมพันธมิตรทั้งหมดใน
ภูมิภาคทะเลเมดิเตอร์เรเนียน และมีการวางแผนและสั่งการใน
การบุกครองเกาะซิซิลีในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1943 ตามมาด้วยไม่นานหลังจากนั้นในเดือนกันยายนโดย
การบุกครองแผ่นดินใหญ่ของอิตาลีและการทัพบนแผ่นดินอิตาลีจนกระทั่งการยอมจำนนของ
กองทัพเยอรมันในอิตาลีในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1945ได้มีการคาดการณ์ว่าระหว่างเดือนกันยายน ค.ศ. 1943 ถึง เดือนเมษายน ค.ศ. 1945 ทหารฝ่ายสัมพันธมิตรราวประมาณ 60,000-70,000 นายและทหารเยอรมัน 38,805-150,660 นายเสียชีวิตในอิตาลี
[18][nb 1] ความสูญเสียของฝ่ายสัมพันธมิตรโดยรวมในช่วงการทัพรวมทั้งสิ้นประมาณ 320,000 นาย
[nb 2] และจำนวนของเยอรมันที่ตรงกัน (ไม่ได้รวมถึงผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการยอมจำนนครั้งสุดท้าย) มีมากกว่า 330,000 นาย
[18] ฟาสซิสต์อิตาลีในช่วงก่อนการล่มสลาย ได้รับความสูญเสียราวประมาณ 200,000 นาย ส่วนใหญ่เป็นเชลยศึกที่ถูกจับกุมมาได้ใน
การบุกครองเกาะซิซิลีของฝ่ายสัมพันธมิตร รวมถึงมากกว่า 40,000 นายล้วนถูกฆ่าตายหรือสูญหาย
[22] นอกจากนี้ พลเรือนอิตาลีได้เสียชีวิตกว่า 150,000 คน เช่นเดียวกับพลพรรคต่อต้านฟาสซิสต์ 35,828 คน และทหารบางส่วน 35,000 นายของสาธารณรัฐสังคมอิตาลี
[23][24][25]ในด้านตะวันตก, ไม่มีความเสียหายในการทัพอื่นๆไปมากกว่าที่อิตาลีในแง่ของการเสียชีวิตหรือบาดเจ็บที่ได้รับโดยกองกำลังทหารราบของกองกำลังทั้งสองฝ่าย ในช่วงการสู้รบขนาดเล็กที่รุนแรงบริเวณรอบๆจุดที่แข็งแกร่งที่แนววินเทอร์, หัวหาดอานซิโอ และแนวกอทิก การทัพครั้งนี้ได้สิ้นสุดลงเมื่อกองทัพกลุ่มซีได้ยอมจำนนนโดยไม่มีเงื่อนไขกับฝ่ายสัมพันธมิตร เมื่อวันที่ 2 พฤษภาคม ค.ศ. 1945 หนึ่งสัปดาห์ก่อน
ตราสารยอมจำนนของเยอรมันอย่างเป็นทางการ รัฐอิสระของ
ซานมารีโนและ
วาติกัน ทั้งสองรัฐได้ล้อมรอบดินแดนอิตาลี ยังได้รับความเสียหายในช่วงการทัพครั้งนี้